بسم الله الرحمن الرحیم

حقیقت آب ، علم است و حقیقت جسم ، روح است .

 همان گونه که جسم با آب سیراب می شود و حیات می گیرد ؛ روح انسان هم با علم ومعرفت ، جان و حیات می گیرد .

اگر شما برای مدتی طولانی، جسم را از آب محروم کنید؛  مشاهده خواهید کرد که چگونه پژمرده می شود و می میرد ؛چون عامل حیات و بقای انسان ، آب است . 

 بهمان گونه هم اگر به مدت طولانی روح و جان ما خالی از علم و معرفت باشد ؛ به مرور زمان حیات انسانی او به خطر می افتد . بله روح نمی میرد و زنده است .اما به کدام حیات زنده است ؟ ما چهار نوع حیات داریم ، 1_ حیات جمادی  2_ حیات نباتی 3_ حیات حیوانی 4_ حیات انسانی .

انسانی که با آب علم و معرفت سیراب نشود ؛ به مرور از حیات انسانی می میرد و به حیات حیوانی زنده است و زندگی می کند .

همه می دانیم ؛کاری که از یک زنده بر می آید را هیچگاه یک مرده نمی تواند انجام دهد .زنده است که هم خود حرکت و آثار دارد ، و هم می تواند ؛ دیگران را حرکت دهد و بر آنان اثر بگذارد . کسی که امروز نتواند جان خود را با علم و معرفت به حیات برساند ، با این مردگی و خاموشی جانش به عالم بالا منتقل می شود و خسرانی بالاتر از این نیست .

بسم الله الرحمن الرحیم

مطلبی را که امروز قصد دارم بنویسم ، احتیاج به درایت و درک بالا دارد و برای اینکه این حقیقت ، برای شما قابل هضم باشد و ثقیل نباشد؛ در ابتدا در قالب یک مثال آن را به ذهنتان نزدیک می کنم و بعد مطلب اصلی را عرض می کنم.

سدی را در نظر بگیرید که در طرف راست آن ،آب زیادی جمع است و در طرف چپ آن، هیچ اثری از آب دیده نمی شود ؛ حال اینجا اگر کسی که فقط طرف چپ سد را می بیند وجود آب را انکار کند و بگوید که سدّ ، فاقد آب است ، چگونه می توان وجود آب را به او اثبات کرد .آب هست و وجود آن هم ثبوتی است ؛ فقط سد باید آن را از خود بروز و ظهور دهد و به گونه ای که دیگران آن را ببینند . حال چگونه ؟؟!

ما اگر در روی سدّ پنج روزنه به بیرون باز کنیم ( یکی به شکل ستاره و دیگری به شکل ماه _ یکی به شکل مربع و دیگری به شکل مثلث و آن دیگر هم به شکل یک گل ) آن وقت آب از آن روزنه ها بیرون می زند و سد می تواند؛ وجود و حقیقت آب را نشان دهد . 

حال اگر این سد ، همچنان روزنه ها را پاک و طیّب نگه دارد ،آبی هم که از این روزنه ها بیرون می ریزد ؛ پاک و طیّب و زلال خواهد بود ،اما اگر روزنه ای خود را به انواع میکربها و رنگها و کثافات آلوده کند ؛ طبیعی است که آب هم در برخورد با این روزنه ی آلوده ، کثیف و آلوده و بدبو نشان داده می شود و کسی هم که این طرف سد ، ایستاده و دارد آب را تماشا می کند نمی تواند حقیقت آب را به عینه ببیند .

 حال این آب آلوده و متعفن اگر به رودخانه ها و جویبارها .... لطفا در ادامه مطلب با ما همراه باشید

بسم الله الرحمن الرحیم

همان گونه که هرگز نمی توان تری را از آب گرفت ؛ همان گونه هم هرگز نمی توان ، شیعه را از مودّت امام (ع ) جدا کرد.

ما اگر تمام جویبارها را بخشکانیم و لوله ها را از آب خالی کنیم، تا تری را از آب بگیریم ؛ فقط توانستیم آب را به جای دیگر انتقال دهیم و با ریختن آب بر روی زمین ، هرگز تری از آب گرفته نمی شود . 

 هرگز کسی نمی تواند مودّت و محبت و راه و روش امام (ع ) را از شیعه ی امام علی (علیه السلام ) بگیرد و او را از مولایش جدا کند . چون همان گونه که تری ، ذاتی آب است و تو نمی توانی ذاتی یک چیز را بگیری ؛ به همان گونه هم مودّت و محبت شیعه به اهل بیت (علیهم السلام ) ذاتی شیعه است و حماقت است کسی که بخواهد لحظه ای شیعه را از اهل بیت (علیهم السلام ) دور کند . 

وقتی ما آب را از لوله ها خالی و بر زمین ، رها کنیم ؛ نه تنها آب هدر نمی رود ، بلکه به هر جایی که ریخته شود ؛ تری آب هم به آنجا منتقل می شود ؛ اگر آب به گل و گیاه ریخته شود ..... در ادامه مطلب با ما همراه باشید..

بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله وسلم ) فرموده اند که :

آب را بمکید و آن را یک جا سر نکشید ؛ چرا که درد جگر ، از آن می خیزد .

( الکافی ، جلد 6)

بسم الله الرحمن الرحیم

شخص نادانی با حماقت سنگ بزرگی به چاه انداخت و صدها دانا جمع شدند؛ نتوانستند آن را بیرون بیاورند.

در زمانهای دور ، معاویه برای اینکه در دل بچه های کوفه جا پیدا کند ؛ بچه برّه هایی را به هدیه برای

آنها فرستاد . مدتی که گذشت و بچه ها با این برّه ها انس وخو گرفتند ،

دستور داد شبانه از پشت بام ها رفتند و آن برّه ها را دزدیدند . فردا که بچه ها از خواب بیدار شدند

،دیدند برّه هایشان نیست ، همه با چشم گریان در کوچه ها به دنبال برّه هایشان می گشتند .

معاویه دستور داد در کوفه جار بزنند که دیشب (نعوذ بالله) علی (ع) آن برّه ها را شبانه از خانه هایتان

دزدیده . بچه های کوفه این اشک و بغض و

کینه ی امیرالمؤمنین علی (ع) را به دل ریختند و شدند دشمن دسته اول علی (ع) و بچه های خود

را هم با بغض و دشمنی علی (ع) بزرگ کردند ، لذا این بغض آنها کشیده شد تا به امروز که در جای جای این کره ی خاکی می بینید که شیعیان علی (علیه السلام ) را بی بهانه می کشند و چشم بسته

دشمن علی (ع) شده اند و خود را از موهبت ولایت علی (ع) که آب روان است ؛ محروم کرده اند .

گرچه لب های خشک و رخ زرد آنها نشان از بی آبی می دهد و

وجودشان آب آب می زند و تشنه است !

اما آنها این آب را در جای دیگر می جویند و با ریختن خون شیعیان

به توهّم خود را سیراب می کند . 

آب را دوست بدار  ، آب روان است علی (ع)

بسم الله الرحمن الرحیم

 خسته وتشنه ازبالای کوه به پایین می رسی ، دیدن آب چقدر برای تو لذت بخش است ؟  و دیگر نوشیدن آن چقدر ؟

 انسان تشنه همان قدر که به آب تمایل دارد ، به همان اندازه هم از نوشیدن آب لذت می برد ، حال آیا انسانی هم  که تشنه نیست ، ازنو شیدن آب لذت می برد؟!  تا تو برای یافتن معارف تلاش نکنی و تا تو تشنه ی معارف نشوی ، هرگز لذت وشیرینی معارف را نخواهی چشید وهرگز معارف به جانت نمی نشیند و جانت معارف را نمی گیرد ، چون وجودت تشنه نیست ! .